Op 1 juli 2015 is het Buitengewoon Besluit Arbeidsverhoudingen 1945 (BBA) voor een groot deel komen te vervallen. In het BBA was de zogeheten preventieve ontslagtoets geregeld; een werkgever mag de arbeidsovereenkomst niet opzeggen zonder dat het UWV hiervoor toestemming heeft verleend in de vorm van een ontslagvergunning. Een opzegging zonder ontslagvergunning is ongeldig. Dit vereiste was op grond van het BBA ook van toepassing op de opzegging van overeenkomsten met opdrachtnemers met minder dan drie opdrachtgevers (de ‘kleine zelfstandige’). Daaronder viel ook de agentuurovereenkomst met een persoonlijk opererende handelsagent die voor minder dan drie principalen werkzaam was. De principaal had in dat geval toestemming van het UWV nodig om de agentuurrelatie met de handelsagent op te zeggen.

In het kader van de nieuwe Wet Werk en zekerheid, die per 1 juli 2015 in werking is getreden, is de regeling van de preventieve ontslagtoets in het BBA komen te vervallen en, met de nodige aanpassingen, opgenomen in artikel 7:671a van het Burgerlijk Wetboek (BW) onder de titel van de arbeidsovereenkomst.

De nieuwe regeling omtrent de ontslagvergunning in het BW is beperkter van strekking dan de oude regeling. De toestemming van het UWV wordt uitsluitend nog vereist bij bedrijfseconomisch ontslag en arbeidsongeschiktheidsontslag na twee jaar ziekte. Voor andere ontslaggronden, zoals disfunctioneren, moet de kantonrechter om ontbinding van de arbeidsovereenkomst worden gevraagd.

Met het vervallen van de regeling in het BBA en het opnemen van de preventieve ontslagtoets in het BW is ook het vereiste dat voor de opzegging van een overeenkomst met een handelsagent met minder dan drie principalen een ontslagvergunning nodig was komen te vervallen. De preventieve ontslagtoets geldt thans alleen nog voor de opzegging van arbeidsovereenkomsten. Deze verandering is in het voordeel van principalen, maar de aanvullende bescherming die het BBA de handelsagent bood is hiermee verdwenen.